معنی خشک نان - جستجوی لغت در جدول جو

خشک نان

لغت نامه دهخدا

خشک نانک

نانی که با آرد، روغن و شکر تهیه می کردند و پس از پختن آن را خشک می کردند

فرهنگ فارسی عمید

خشکاندن

گرفتن آب یا رطوبت چیزی به ویژه به وسیلۀ آفتاب یا حرارت، خشک کردن

فرهنگ فارسی عمید

خشکستان

سرزمین خشک و بی آب، برای مثال آب را در غورها پنهان کنم / چشمه ها را خشک و خشکستان کنم (مولوی - ۲۵۲)

فرهنگ فارسی عمید

خشک جان

بی ذوق، بی فضل وهنر، فاقد عشق

فرهنگ فارسی عمید

خشک سال

سالی که در آن باران نیاید و قحط و غلا پیدا شود

فرهنگ فارسی عمید

خشک نای

حنجره، عضوی غضروفی که در وسط گردن قرار دارد و حاوی تارهای صوتی است، نای گلو

فرهنگ فارسی عمید

خیک نای

نی انبان، نوعی نی که به انبان پرباد متصل است و با فشاری که به انبان وارد می کند نواخته می شود، نای انبان، نای مشکک

فرهنگ فارسی عمید

خشک دامن

پاک دامن، نجیب، عفیف، پارسا، پاک جامه

فرهنگ فارسی عمید

خشک نانه

نانی که بدون نان خورش خورده می شود، برای مثال چون روز گردد می دود از بهر کسب و بهر کد / تا خشک نانۀ او شود از مشتری تر نانه ای (مولوی۱ - ۸۶۹)

فرهنگ فارسی عمید

خشک عنان

(خُ عِ)

کنایه از مرکبی که فرمان بردار نباشد و سرکشی کند. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) (از انجمن آرای ناصری)

لغت نامه دهخدا

خشک دامن

نیکو کار پاکدامن مقابل تر دامن

فرهنگ لغت هوشیار

خیک نای

آلتی از ذوات النفخ و آن خیکی است که بر یک دهانه آن انبونه ای باشدکه در آن دمند تا پر باد شود و بر دهانه دیگر خیک دو نای هم قد را که در طول و عرض متساوی باشند پهلوی یکدیگر محکم کنند و چند انگشت بر سوراخها فرو گیرند چنانکه هر نغمه از یک نای شنیده شود از نای دیگر هم همان مسموع گردد

فرهنگ لغت هوشیار